Пружинските стеги обично се изработуваат од лента од пружински челик, исечена така што едната страна има тесен испакнат дел центриран на крајот, а другата страна пар тесни испакнатини од двете страни. Краевите на овие испакнатини потоа се свиткуваат нанадвор, а лентата се тркала за да формира прстен, при што испакнатите јазичиња се испреплетуваат.

За да се користи стегата, изложените јазичиња се притискаат една кон друга (обично со клешти), зголемувајќи го дијаметарот на прстенот, а стегата се лизга на цревото, покрај делот што ќе оди на боцката. Потоа цревото се поставува на боцката, стегата повторно се шири, се лизга на делот од цревото над боцката, а потоа се отпушта, притискајќи го цревото на боцката.

Стегите од овој дизајн ретко се користат за високи притисоци или големи црева, бидејќи би барале големи количини челик за да се генерира доволна сила на стегање и би било невозможно да се работи со нив само со рачни алатки. Тие најчесто се користат на црева за систем за ладење на автомобили со дијаметар од неколку инчи, на пример кај повеќето модели на Фолксваген со водено ладење.

Пружинските стеги се особено погодни за тесни или на друг начин незгодни места каде што другите типови штипки би барале алатки за затегнување применети од тесни и можеби недостапни агли. Ова ги направило особено популарни за апликации како што се моторни простори на автомобили и за обезбедување на конекции со бодликава конструкција во водено ладење на компјутер.